Βέβαια, όπως υποστηρίζουν αρκετοί, είναι θέμα θέλησης και δυνατού χαρακτήρα, αλλά επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Yale , έρχονται να ανατρέψουν τις επικρατούσες αντιλήψεις.
Συγκεκριμένα οι ερευνητές θεωρούν πως υπάρχει ένα τμήμα του εγκεφάλου μας, το οποίο ελέγχει τη θέληση μας για γλυκό και από αυτό εξαρτάται αν
θα ενδώσουμε στον γλυκό πειρασμό ή όχι. Πάντως ξεκαθαρίζουν πως η βασικότερη αιτία είναι η μείωση των επιπέδων γλυκόζης του οργανισμού, η οποία αυτόματα οδηγεί το παραπάνω τμήμα του εγκεφάλου, να επιθυμεί τρόφιμα υψηλά σε θερμίδες. Ειδικά, τονίζουν οι επιστήμονες, στα παχύσαρκα άτομα, η ανάγκη αυτή είναι ακόμα μεγαλύτερη, με το που πέφτει το επίπεδο γλυκόζης τους.
Η γλυκόζη συνήθως προέρχεται από υδατάνθρακες, οι οποίες βρίσκονται σε υγιείς τροφές, αλλά τις περισσότερες σε βλαβερές για τον οργανισμό. Το φαινόμενο ζήτησης γλυκόζης, οφείλεται στην τεράστια ζήτηση του εγκεφάλου για αυτήν την ουσία, η οποία κατά κάποιο τρόπο είναι ένα καύσιμο ενέργειας.
Τέλος διαχωρίζουν τις «καλές» τροφές στις οποίες βρίσκονται οι υδατάνθρακες, οι οποίες ενδεικτικά είναι τα νωπά φρούτα, τα λαχανικά, το καστανό ρύζι και ζυμαρικά, οι ξηροί καρποί, το ψωμί ολικής αλέσεως και τα φασόλια. Από την άλλη πλευρά βρίσκονται τροφές όπως διάφορα σνακ, ανθρακούχα αναψυκτικά, παγωτό και σιρόπι καλαμποκιού που χρησιμοποιείται στα μεταποιημένα τρόφιμα
«Το κλειδί για να μην παρασυρθεί το άτομο στην κατανάλωση γλυκών και βλαβερών τροφών, είναι όταν νοιώσει την ανάγκη γλυκού, να μάθει να τρώει τις υγιεινές εκείνες τροφές, που περιέχουν γλυκόζη σε μεγάλη ποσότητα», τόνισε η επικεφαλής της έρευνας, καθηγήτρια του Yale Rajita Sinha.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Journal of Clinical Investigation».
Πηγή: Πρώτο Θέμα
http://www.otherside.gr/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου