ΕΧΩ ΕΝΑ ΒΑΡΟΣ

Επώνυμα που λένε πολλά... Αν και δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, ούτε μπορεί να επιχειρηματολογήσει κανείς στην προτίμηση κάποιου έναντι κάποιου άλλου, το σίγουρο είναι πως πολύ πιο δύσκολα θα λησμονήσει κανείς τον κ. Βόγκα απ’ ότι τον κ. Παπαδόπουλο… Είναι αλήθεια πως η ελληνική ονοματοδοσία παρουσιάζεται συχνά ιδιαιτέρως ευφάνταστη με νονούς και νονές να κάνουν «αφωνία» στο event της κολυμπήθρας όντας τις περισσότερες φορές απρόθυμοι να απαντήσουν στην ερώτηση «και το όνομα αυτού;», την ώρα μάλιστα που οι γονείς περιχαρείς κορδώνονται που πρωτοτύπησαν... Βέβαια επί ελληνικού εδάφους, στις υψηλότερες θέσεις των charts πρωτοτυπίας δεν κατατάσσονται μόνο τα ονόματα. Αμείωτο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα επώνυμα παρόλο που η επιλογή τους δεν βρίσκεται στη διακριτική μας ευχέρεια... Για την περίπτωση των επωνύμων, επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν πως εκφράζουν εντοπιότητα, παρέχοντας στοιχεία για τ

Μερικές φορές, οι ήρωες που γράφουν Ιστορία δεν έχουν υπερδυνάμεις ή ιδιαίτερα ταλέντα. Για την ακρίβεια, δεν έχουν καν μερικές από τις «δυνάμεις» που έχουμε εμείς. Επιμέλεια: Ηρώ Κουνάδη Ένας παράλυτος συγγραφέας που δεν μπορεί να μιλήσει, μία τυφλή δρομέας που φτάνει στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ, και ένας σχιζοφρενής μαθηματικός βραβευμένος με Νόμπελ, παραδίδουν μαθήματα ζωής, μέσα από πέντε συγκινητικές ιστορίες. Jean-Dominique Bauby (23 Απριλίου 1952 – 9 Μαρτίου 1997) Ο Jean-Do, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του, ήταν ένας διάσημος γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας, που έγραφε μεταξύ άλλων και για το γνωστό περιοδικό Elle. Το 1995, έπαθε καρδιακή προσβολή, και έμεινε σε κώμα για είκοσι μέρες. Όταν συνήλθε, είχε αποκτήσει μία πολύ σπάνια νευρολογική διαταραχή, η οποία λέγεται σύνδρομο εγκλεισμού, κατά την οποία το μυαλό είναι απόλυτα υγιές αλλά το σώμα παραλύει από την κορυφή ως τα νύχια. Στην δική του περίπτωση, ο Jean-Do μπορούσε να κου

Ο μεγάλος Πατισάχ φώναξε τους σοφούς του και τους διέταξε: - Επινοήστε για μένα μια ρήση οι οποία θα με γαληνέψει. Όταν θα είμαι θλιμμένος θα μου φέρει χαρά, ενώ τις στιγμές ευτυχίας θα μου προξενεί λύπη. Δεν πρέπει να είναι μεγάλο, γιατί θέλω πάντα να είναι μαζί μου. Μετά από τρεις μέρες οι σοφοί προσέφεραν στον Πατισάχ ένα δαχτυλίδι στο οποίο ήταν χαραγμένες αυτές οι λέξεις: "Κι αυτό θα περάσει". Περισσότερα: http://www.musicheaven.gr