Η λογική του παραλόγου. Και άλλοι φόροι σε αυτά που ήδη έχουμε χρυσοπληρώσει. Καθημερινά στο δελτίο είδησεων υπάρχει θέμα για το πόσο δύσκολο είναι για τους καταναλωτές της Δ.Ε.Η. να αποπληρώσουν τους λογαριασμούς τους, αλλά η κυβέρνηση μέσω αυτού του φορέα θα προβεί και σε άλλα φοροεισπρακτικά μέτρα.
Μεσαίωνας! Θα γυρίσουμε τόσο πίσω. Δεν τους αφορά, τους βολεύει. Το οργανωμένο φαγοπότι τόσων ετών θα το πληρώσει πάλι ο λαός. Τα παιδιά του λαού άλλωστε πληρώνουν πάντα ότι άσχημο συμβαίνει. Τα παιδιά μας, τρέχουν να υπερασπιστούν τα σύνορά μας, τα παιδιά μας μειώνουν τις επιλογές τους και τα όνειρά τους. Τα παιδιά μας δεν μπορούν να βρουν μια δουλειά και αναγκάζονται να ξενιτευτούν. Τα παιδιά μας θα πάνε σχολείο χωρίς τα απαραίτητα σχολικά βιβλία.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μια λέξη τριγυρίζει στο μυαλό μου. ΛΙΤΟΤΗΤΑ. Λιτότητα για τους πολλούς και ΦΑΓΟΠΟΤΙΑ για τους λίγους. ΑΡΚΕΤΑ!
Μα πως είναι δυνατόν να μας ζητάνε συνέχεια να πληρώνουμε, όταν τα έσοδα μας μειώνονται σε βαθμό που δεν επιβιώνει η οικογένειά μας; Μα τι νομίζουν; Που νομίζουν ότι μπορούμε να βρούμε αυτά τα χρήματα για να ανταπεξέλθουμε. Τα δάνεια τρέχουν, οι τράπεζες πιέζουν και οι εργοδότες αγκομαχούν να πληρώσουν όχι μόνο το προσωπικό αλλά και τους φουσκωμένους λογαριασμούς.
Μας μιλούν για θυσίες, για ένα καλύτερο μέλλον. Όμως τίποτα από αυτά δεν εννοούν. Τα φαγοπότια τους συνεχίζονται ακόμα και σήμερα με αυτές τις συνθήκες. Οι υπουργοί ψηφίζουν νομοσχέδια νυκτός και ρυθμίζουν οφειλές και θέματα μεγαλοεπιχειρηματιών σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και των εργαζομένων.
Δεν υπάρχει ΜΕΛΛΟΝ. Μας βυθίζουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι. Ντρέπομαι για τη χώρα μου! Ντρέπομαι γιατί τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και θέλω να εγκαταλείψω την ίδια την πατρίδα μου. Θέλω να μεταναστεύσω, αλλά σε όλα τα μέρη παγκοσμίως μου φαίνεται ότι ξεκινούν και δρομολογούν τον ίδιο πόλεμο. Και μένω ξάγρυπνη παρέα με τις ανησυχίες ένος παρολογισμού που προσπαθώ να εξηγήσω και δεν μπορώ...
exoenavaros.blogspot.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου