Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΥΖΟ, ΓΕΥΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ

555_01.jpg

Το ούζο είναι ένα διάσημο διεθνώς ελληνικό ποτό-απεριτίφ. Πρόκειται για ένα ηδύποτο με άρωμα γλυκάνισου που καταναλώνεται ευρέως σε όλη την Ελλάδα. Το ούζο εξάγεται σε όλο τον κόσμο και είναι το προϊόν της Ελλάδας με τη μεγαλύτερη διεθνή ζήτηση.


Το όνομά του προέρχεται από τον 19ο αιώνα, αλλά η προέλευσή του δεν είναι απολύτως γνωστή. Πολλοί τοποθετούν την καταγωγή του ούζου - σε κάποια παρόμοια με τη σημερινή μορφή - στους αρχαίους χρόνους. Ο πρόδρομός του είναι η ρακή, ένα ποτό που παραγόταν με απόσταξη την εποχή του Βυζαντίου και αργότερα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η παραγωγή του ούζου άρχισε στην Ελλάδα στα μέσα του 1850 και η ακμή της σημειώθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα, με επίκεντρο το Πλωμάρι της Λέσβου. Η σύγχρονη απόσταξη του ούζου απογειώθηκε κατά το 19ο αιώνα, μετά από την ελληνική ανεξαρτησία, με κέντρο της παραγωγής το νησί της Λέσβου, το οποίο ακόμη και σήμερα παραμένει κυριότερος παραγωγός του ελληνικού ούζου. Το 1932, οι παραγωγοί ούζου ανέπτυξαν τη μέθοδο απόσταξης, χρησιμοποιώντας τους αποστακτήρες χαλκού, μέθοδος η οποία θεωρείται τώρα η πλέον κατάλληλη μέθοδος παραγωγής.

Το ούζο είναι ένα ισχυρό ποτό που προκύπτει από τα συμπιεσμένα σταφύλια ή τις σταφίδες. Άλλα βότανα ή καρποί μπορούν επίσης να προστεθούν στο στάδιο της ζύμωσης. Η διακριτική μυρωδιά του ούζου προέρχεται από την προσθήκη του γλυκάνισου (ή του αστεροειδούς γλυκάνισου) ως αρωματικής ουσίας, όμως χρησιμοποιούνται και άλλα συσυσυσυστατικά, που ποικίλλουν ανάλογα με τον παραγωγό. Τα πλέον κοινά συστατικά είναι: κορίανδρος, γαρίφαλα, ρίζα αγγελικής, γλυκόριζα, μέντα, άνθος μάραθου, φουντούκια, κανέλα και lime. Το οινόπνευμα και οι αρωματικές ουσίες τοποθετούνται στους θερμασμένους αποστακτήρες χαλκού και αποστάζονται. Το ούζο υψηλής ποιότητας μπορεί να υποστεί πολλές διαδοχικές αποστάξεις. Το προϊόν που προκύπτει αποθηκεύεται για μερικούς μήνες, και στη συνέχεια αραιώνεται, φθάνοντας συνήθως τους 40 βαθμούς (40% ABV).

Όταν το νερό ή ο πάγος προστίθεται στο ούζο, το διαφανές του χρώμα μετατρέπεται σε γαλακτώδες λευκό. Aυτό συμβαίνει επειδή τα αιθέρια έλαια είναι διαλυτά στο οινόπνευμα αλλά όχι στο νερό. Η αραίωση του οινοπνεύματος σε λιγότερους από 40 βαθμούς (40% ABV) οδηγεί στο διαχωρισμό του σε ένα τμήμα νερού και ένα οργανικό τμήμα του οποίου τα λεπτά σταγονίδια διασκορπίζουν το φως.

Οι κρύσταλλοι που διακρίνονται μερικές φορές στο ούζο όταν σερβίρεται κρύο οφείλονται στην ανηθόλη, την αρωματική ουσία του γλυκάνισου.

Όλοι σχεδόν οι επισκέπτες της Ελλάδας έχουν δοκιμάσει τουλάχιστον μια φορά το ούζο και έχουν μεταφέρει στις χώρες τους τις καλύτερες εντυπώσεις τους γι'; αυτό το ιδιαίτερο σε γεύση ελληνικό ποτό.

Η κατανάλωση ούζου για τους ίδιους τους Έλληνες είναι μια τέχνη, καθώς επίσης και ένας τρόπος ζωής. Στη σύγχρονη Ελλάδα, ουζερί υπάρχει σχεδόν σε κάθε πόλη, κωμόπολη και τα χωριό. Κάθε καφέ στην Ελλάδα, από το πλέον μοντέρνο έως το πλέον παραδοσιακό, σερβίρει ούζο. Το μυστικό για την απόλαυση της κατανάλωσης ούζου είναι να το συνοδεύσει κάποιος με μεζέδες, δηλαδή με ορεκτικά όπως το χταπόδι, οι σαρδέλες, το καλαμάρι, τα τηγανισμένα κολοκύθια ή ακόμη και με σαλάτες. Παραδοσιακά το ούζο πίνεται γουλιά - γουλιά (συνήθως με νερό ή πάγο) μαζί με τους μεζέδες του. Αυτοί κάνουν πιο ήπια την επίδραση του οινοπνεύματος στον οργανισμό και δίνουν την ευκαιρία στο άτομο να καθίσει σε μια παρέα και να πίνει αργά το ουζάκι του για πολλές ώρες, χωρίς να μεθύσει.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (1576/1989) έχει κάνει επισήμως αποδεκτό το ούζο ως ένα καθιερωμένο ελληνικό προϊόν, και έτσι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει το δικαίωμα να το παράγει. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν σχεδόν 300 διαφορετικοί παραγωγοί ούζου, ενώ οι εξαγωγές ανέρχονται σε 2,4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Σχόλια

  1. Θεωρώ πως το Ούζο είναι από τα καλύτερα Ελληνικά προϊόντα και πρέπει να το εξάγουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΥΝΤΑΓΗ CAKE POPS ΒΗΜΑ-ΒΗΜΑ!

28 comments   1o βήμα: Θα χρειαστούμε 2 κέικ(βανίλια ή σοκολάτα) τα οποία θα τρίψουμε σε ένα τάπερ με τα χέρια μας μέχρι να γίνουν τρίμματα. Αφού τα τρίψουμε τα αφήνουμε στην άκρη και προχωράμε στο επόμενο βήμα. 2ο βήμα: Σε μπεν μαρί λιώνουμε ένα φακελάκι γλάσο σοκολάτας Γιώτης και 30γρ βούτυρο.Ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει καλά και στη συνέχεια το ρίχνουμε στο κέικ που έχουμε τρίψει.Ανακατεύουμε-πλαθουμε καλά με τα χέρια μας μέχρι το μείγμα μας να γίνει σαν μια μεγάλη συμπαγής μπάλα. 3ο βήμα :Κάνουμε με τη ζύμη μας μικρά μικρά μπαλάκια(εγώ τα έκανα μεγαλούτσικα γιατί έτσι μας αρέσουν καλύτερα)και τα βάζουμε στην καταψυξη να παγώσουν για 30'. σαν κεφτεδάκια δεν μοιάζουν??:) 4ο βήμα:A φού περάσει η μισή ώρα και έχουν παγώσει καλά τα βγάζουμε απο το ψυγείο και κάνουμε τρυπούλες με το ξυλάκι μας. Στη συνέχεια βουτάμε το ξυλάκι μας μέσα στη λιωμένη σοκολάτα (με την οποία θα επικαλύψουμε τις μπαλίτσες μας) και  το τοποθετούμε στην τρυπούλα πού

Mύθοι και αλήθειες για τα προϊόντα χωρίς ζάχαρη

Μασάς τσίχλα χωρίς ζάχαρη μετά το φαγητό, πιστεύοντας πως η συνήθειά σου αυτή σε προφυλάττει από την τερηδόνα και τα σφραγίσματα; Δείχνεις ιδιαίτερη προτίμηση σε καραμέλες και αναψυκτικά με γλυκαντικά φοβούμενη μην παχύνεις ή ακολουθώντας τις συμβουλές του οδοντογιατρού, που κατά την τελευταία σου επίσκεψη στο ιατρείο, σου σύστησε να προτιμάς προϊόντα δίχως ζάχαρη; Μήπως όμως, η πρακτική αυτή αντί να σε ωφελεί, σε βλάπτει; Τι κίνδυνοι κρύβονται πίσω από τσίχλες και αναψυκτικά χωρίς ζάχαρη; Οι οδοντίατροι, που συνιστούν στους ασθενείς να μασάνε τσίχλα χωρίς ζάχαρη μετά το φαγητό, μπορεί να χρειαστεί να επανεξετάσουν τις συμβουλές τους μετά τη δημοσίευση των ευρημάτων νέων ερευνών που δείχνουν πως η συνήθεια αυτή μπορεί να διαβρώσει τα δόντια. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό βρετανικό περιοδικό «British Dental Journal» υποστηρίζει πως υπάρχουν «κρυφοί κίνδυνοι» στα προϊόντα δίχως ζάχαρη, που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε φιλικά προς τα δόντια. Μια ομάδα επιστημόνων από τα

Η γήρανση του δέρματος… και πώς συμβάλλει η διατροφή…

Η γήρανση του δέρματος, οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες, είναι ιονισμένα μόρια οξυγόνου, τα οποία αφού οξειδώσουν τα κύτταρα, τότε τα καταστρέφουν. Σημαντική οδηγία, είναι να λαμβάνουμε τις σύνηθες – φυσιολογικές ποσότητες, τροφίμων τα οποία θεωρούνται ως αντιοξειδωτικά. Να σημειωθεί, ότι δεν θα πρέπει να βρισκόμαστε σε παροξυσμούς και να επιδιώκουμε τη μέγιστου βαθμού κατανάλωση τέτοιων τροφίμων, διότι δρουν αντιστρόφως ανάλογα ως προς τη προστασία του οργανισμού, με αποτέλεσμα να θέτουμε τις βάσεις για πρόκληση τοξικότητας. Οι αντιοξειδωτικές τροφές, επιδρούν θετικά στο δέρμα, προστατεύοντας το κολλαγόνο και τους ιστούς από τις βλαπτικές επιδράσεις των ελεύθερων ριζών. Αντιοξειδωτικά τρόφιμα, είναι τα εξής: 1. Γαρίδες, μύδια και χταπόδι, με έντονη την περιεκτικότητα ψευδαργύρου. 2. Σκόρδο και κρεμμύδι, με έντονη την περιεκτικότητα σε αλλισίνη, η οποία προστατεύει το κολλαγόνο. 3. Κουνουπίδι και μα