

να μην αποτελεί πρόβλημα, ή τουλάχιστον σε βαθμό που να διαμορφώνει την σχέση. Κι αυτό πολύ πιθανόν κατα περιτπώσεις υγιούς σχέσεως να είναι αλήθεια , ασχέτως της ηλικίας των συντρόφων. Καταρχήν να διαχωρίσουμε ότι όταν μιλάμε για διαφορά ηλικίας ,εννοούμε με ουσιαστική διαφορά ηλικίας, δηλαδή με 20+ χρόνια διαφοράς. Τι οδηγεί λοιπόν μια κοπέλα 20-23 χρόνων να συνάψει σχέση με έναν άντρα στα 40-45; κι αντίστοιχα φυσικά τι οδηγεί ένα αγόρι στα 25 του να αναζητά μια σχέση με μια γυναίκα στα 50 της;
Το κοινό στοιχείο σε αυτή την επιλογή , είτε πρόκειται για κοπέλα είτε για αγόρι, είναι η ανάγκη ταύτισης με την ηλικία του συντρόφου: με επέλεξε ο συγκεκριμένος που είναι μεγάλος ,άρα είμαι αρκετά ώριμη για αυτόν , άρα διαφέρω απο τα υπόλοιπα άτομα της ηλικίας μου, άρα είμαι ξεχωριστή/ός. Ένα επιπλέον στοιχείο είναι... ... το αίσθημα ασφάλειας που παρέχει σε μια κοπέλα 22-23 χρόνων ένας άντρας
οικονομικά ανεξάρτητος. Αντίστοιχα για το αγόρι παρέχεται μια επιβεβαίωση του ανδρισμού και της σεξουαλικότητάς του με μια γυναίκα κατα πολύ μεγαλύτερη. Κι ακούγεται φυσικό και στις δυο περιπτώσεις αφού η ανωριμότητα είναι και χαρακτηριστικό της ηλικίας αυτής.
Το ενδιαφέρον κομμάτι όμως είναι αντίθετη πλευρά. Δηλαδή, τι οδηγεί έναν άντρα στα 45 του να επιθυμεί να συνάψει σχέση με μια κοπέλα 20 χρόνια μικρότερη του; κι αντίστοιχα τι οδηγεί μια γυναίκα στα 45-50 της να συνάπτει σχέση με ένα νέο αγόρι στα 20-25? Στην περίπτωση του άνδρα είναι η εξωτερική εικόνα συνήθως της κοπέλας και η σεξουαλική έλξη που του γεννά την επιθυμία. Επιβεβαιώνεται σεξουαλικά και τονώνει την αυτοπεποίθησή του, αλλά σπάνια υπάρχει πνευματική σύμπνοια και ουσιαστική επικοινωνία , για αυτό και οι σχέσεις αυτές λήγουν συνήθως με αφορμή ακριβώς τον περιορισμό της σχέσης στο σεξ που κάποια στιγμή η κοπέλα νοιώθει οτι αυτό την προσβάλει. Αντίστοιχα στην περίπτωση μιας γυναίκας που συνάπτει σχέση με έναν νέο στα 20-25, συνήθως κεντρικό σημείο της επιλογής της είναι η αίσθηση υπεροχής που νοιώθει με έναν νεότερο και πιο άπειρο άντρα. Αυτό το βιώνει αρχικά σαν τόνωση της αυτοπεποίθησής της, που όμως δεν είναι πραγματική γιατί σε σύντομο διάστημα αρχίζει να νοιώθει μια ανεξήγητη κενότητα που της μειώνει την διάθεση όχι μόνο απέναντι στην συγκεκριμένη σχέση αλλά και στις υπόλοιπες δραστηριότητες της. Υπάρχει ανωριμότητα σε όλο αυτό το πλαίσιο; Σίγουρα ναι, υπάρχει ανωριμότητα αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Υπάρχουν απωθημένα που καλούνται να εκπληρωθούν: περιορισμένη διασκέδαση στην νεαρή ηλικία, περιορισμένη εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων σε αυτήν την ηλικία που δημιουργεί αίσθημα ανεκπλήρωτου σε μεγαλύτερη ηλικία, πιθανός γάμος σε πολύ νεαρή ηλικία κ.α
"Και αποκλείετε να υπάρχει έρωτας;" είναι η συνήθης ερώτηση που δέχομαι σε συζητήσεις με αυτό το θέμα. Όχι δεν το αποκλείω, αντιθέτως είμαι σίγουρος ότι υπάρχει, αλλά δεν αφορά το συγκεκριμένο άτομο.ποιό το αντικείμενο αυτού του έρωτα; μήπως μια εικόνα που συμπληρώνει την δική μας;(πχ το πολύ ωραίο σώμα μιας νέας κοπέλας που είναι δική μας), μήπως μια κατάσταση που μας βγάζει απο την καθημερινότητα και τα προβλήματα; (πχ η ξενοιασιά και η ενεργητικότητα ενός άντρα στα 22-25;) και μήπως αυτά δεν μπορούν να μας τα δώσουν κι άλλα άτομα ταυτόχρονα; άρα μπορεί να ερωτευθούμε 2 ή 3 άτομα ταυτόχρονα; Τότε ερωτευόμαστε την κάλυψη της ανάγκης μας κι όχι τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας.
Ο ενθουσιασμός δεν είναι έρωτας. Ο ενθουσιασμός είναι ότι βρήκα σε σένα κάποια στοιχεία που εγώ δεν έχω στην παρούσα φάση της ζωής μου αλλά τα χρειάζομαι. Αυτό μπορεί να αποτελέσει βάση για φιλία και παρέα, αλλά όχι για συντροφικότητα ερωτική,τουλάχιστον με διάρκεια.
Ο έρωτας δεν είναι ενθουσιασμός, είναι ανακάλυψη αισθημάτων.Κι αυτό, ναι, είναι ενθουσιώδες. Ο έρωτας για να είναι πραγματικός πρέπει να είναι προσωποποιημένος.Είμαι ερωτευμένος μαζί σου σημαίνει ερωτεύθηκα σε σένα όσα δεν ήξερα οτι υπάρχουν. Και μην ξεχνάς ότι η ατέλεια σου είναι αυτή που θα με κρατήσει δίπλα σου, γιατί είναι και το πρώτο που είδα τέλειο πάνω σου.
.psyxology.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου